Dit artikel over Benjamin Wilkosz en zijn vrienden is gepubliceerd in de juni 2006 editie van het mannenblad Esquire. Alhoewel het niet heel erg goed is geschreven en grammaticaal erg slecht is, geeft het een aardige blik op de hobby. Hieronder staat de tekst van het artikel. Er is ook een scan van het artikel beschikbaar.

De tekst:

Vriendschap

door Machiel Rebergen

Spacekees & Co.

Waar: een afgelegen stuk bos bij Heerlen.
Waarom: een rakettentest.
De groep: Benjamin Wilkosz (23, groen overhemd), Rafaël Wilkosz (24, met rakettas) en Dominik Geisler (22, met bril).
Het moment: het begon allemaal met de speelgoedmodelraket die Benjamin begin jaren negentig van zijn opa kreeg. "En toen liep het zwaar uit de hand."

Een zaterdagmiddag in 2006. Op de bank in zijn rijtjeswoning in Heerlen zit diezelfde opa aan een serieuze bolknak te lurken. Twee kamers is opa kwijt aan de hobby van de jongens, plus kelder en schuur. In die kelder, aan het plafond, hangen raketten (type scudraket, niet type spaceshuttle) met namen als G-Loc, Kerberos en Apotheose. Ze zijn tussen de 75 centimeter en bijna twee meter.

In de schuur stuiten we op een frituurpan. "Die kan je goed op de juiste temperatuur brengen om de chemicaliën te smelten," legt Benjamin uit. En ziedaar: de brandstofblokken. Die chemicaliën zijn overigens, met het oog op terrorismedreiging, streng verboden, tenzij je zoals Benjamin een ontheffing hebt.

Ze maken alles zelf. Alles: brandstof wordt gesmolten van kaliumnitraat en sorbitol, ze maken kevlar voor de "huid" van de raket, boardcomputers om vluchtgegevens te meten, én alle wiskundige berekeningen, tot aan de parachutes voor de zachte landing toe. Kinderspel? Mwoah: de oranje Kerberos vloog met een subsonische snelheid van 1075 kilometer per uur en haalde 2,5 kilometer hoogte. "De versnelling van die raket is 25g," zegt Rafaël, "een mens zou dat nooit overleven." Het nieuwe project, de Terminal Velocity, moet dat overtreffen. Nee, een lancering hebben we niet meegemaakt. Mag niet. Slechts twee keer per jaar, dan wordt de militaire basis ASK 't Harde ontruimd voor rakethobbyisten. Vluchtverkeer wordt dan uit de buurt gehouden.

Zo'n hobby kost tijd, zegt Benjamin. "Het duurt zo'n anderhalf jaar voordat alles klaar is en je de raket kunt lanceren." Hebben ze er ook nog iets aan? Dominik: "Concreet? Nee, eigenlijk heb je weinig aan deze kennis." Benjamin: "Maar ach, handtasje nummer zoveel, daar heb je nóg minder aan."

En eh, kunnen ze dit aan hun vriendinnen verkopen? Ze denken even na. Dan zegt Rafaël: "Je moet alleen de kosten systematisch verzwijgen. Da's alles."