Verslag

ASK 't Harde, 6 september 2002 - Zelfs veel succesvol georganiseerde lanceringen kan het programma worden verbeterd. Het voorbereiden van de raketten en motoren wordt nu vroeger op de donderdag gedaan dit jaar, wat er voor zorgt dat de lanceringen eerder kunnen beginnen. Ook worden er nu twee raketten tegelijk klaar gezet in twee lanceertorens. De tweede raket wordt dan gelanceerd als de eerste is geland. Na alle voorbereidingen te hebben afgerond, hebben we allemaal een goede maaltijd op en een gezellige avond in de mess gehad.

De vrijdag begon vroeg, maar de bewolking hing op een hoogte van ongeveer 150 tot 200 meter. Het lanceerschema werd veranderd, zodat de lager komende raketten eerst gelanceerd werden. De eerste lanceringen waren de acht raketten van het Twente Space Camp, wat "zomerschool" project is van de Universiteit Twente. De raketten hadden eenmalige AeroTech F23 en G38 motoren, dus ze vielen net in de categorie modelbouwraketten. De Twist, Eendagsvlieg, Dark Project, Rocket Jaws, ZGRK, TSC Promoraket, Quick Silver en Thunderbert waren allemaal goed geschilderd, vooral de Eendagsvlieg. Alle acht vlogen goed en (slechts) twee ontplooiden kun parachute niet. De opvallendste mislukte parachutering was die van de demonstratieraket van de organisatoren. Volgens de TSC organisatoren was dit hun succesvolste jaar.

Hierna kwam de ZSM raket van NAVRO-lid Pleun Punt. Het was de tweede vlucht van de raket en hij parachuteerde niet goed tijdens de eerste vlucht. De ZSM vloog heel mooi met een AeroTech H180-W end parachuteerde nu wel goed. Na de lunchpauze en twee landende Alouette helikopters werd het NAVRO project N23 succesvol gelanceerd met een K550-W. Voor de zesde vlucht van de raket was hij weer gemodificeerd. Om rustiger af te dalen, zou de raket eerst aan de loodsparachute met de neus naar beneden afdalen en met het ontplooien van de hoofdparachute omdraaien en dan op de onderkant landen. Dit systeem werkte exact als gepland.

Hierna waren twee raketten van Rolf Querido: de Phoenix met een H97-J en de AMRAAM 4 met een J350-W. De Phoenix, Rolfs favoriet, vloog goed en is intact teruggevonden. De AMRAAM 4 vloog ook goed en zijn tweetraps prachuteringssysteem werkte perfect. Verschillende mensen hebben de raket zien landen, maar hij is helaas niet teruggevonden. Ondertussen was de bewolking verdwenen. Na deze twee vluchten waren de Chiquita van NAVRO-lid Remy van Herwijnen en de Vortex van Mark Uitendaal en Leon Krancher. De Chiquita zou eerst worden gelanceerd, maar de tot twee keer toe werkte de ontsteker niet. De motor van de Vortex is ontwikkeld door Mark en Leon en het was de eerste vlucht met hun motor. Alhoewel ze de motor grondig getest hadden waren ze allebei erg nerveus. De raket vloog goed, tot hun opluchting, minstens 500m hoog. Toen was de derde poging om de Chiquita te lanceren. De G54-W motor ontstak nu wel en de raket vloog in slowmotion naar een hoogte van ongeveer 135m. Nadat er in recordtijd opgeruimd hadden ging iedereen met een tevreden gevoel over de lancering naar huis.

Tot ziens op NLD17 in de lente van 2003.