Verslag
- Terminal Velocity II, de project pagina over de raket van Benjamin Wilkosz.
ASK 't Harde, 8 mei 2009 - Voor deze lancering werd van te voren al het één en ander voorbereid, verder dan het inpakken van de bestelbus de woensdagavond voor de lanceerdag. Donderdag 21 april hadden we de meeste SRP raketten van DARE al gekeurd in Delft, omdat er een recordaantal raketten waren ingeschreven voor deze lanceerdag. Gelukkig werden vier van 21 raketten uitgesteld naar toekomstige lanceerdagen. Het niveau van de SRP raketten was hoger dan alle eerdere seizoenen. Wat ook anders was dan bij eerdere NLD's was dat er een derde lanceertoren was en dat de samenwerking tussen de NAVRO en DARE verder ging dan ooit. In de commandopost was DARE-lid Peter van Gemert toegevoegd aan het gebruikelijke commandoteam. In totaal waren er vier teams beschikbaar voor de drie lanceertorens, zodat elk team een pauze had tijdens de dag. Deze teams bestonden uit een pyrotechnicus en een assistent en ze werden bemant door zowel NAVRO- als DARE-leden. Behalve Kees Jan Groenendijk, was er een tweede safety supervisor toegevoegd in de persoon van Arjen Fraters van DARE. Iedereen was herkenbaar aan de gekleurde veiligheidshesjes: safety supervisors in blauw, pyrotechnici in oranje en hun assistenten in geel.
Zoals gebruikelijk betekende de aankomst op de lanceerplaats dat we gingen uitladen en beginnen met het in elkaar zetten van de lanceertorens. Ondertussen zou het voorbereiden en keuren van de raketten beginnen, maar de legertenten die we nodig hadden als voorbereidingsruimte moesten nog gebracht worden. Vrij snel nadat de lanceertorens stonden, kwamen ze aan en werden met een beetje hulp snel opgezet. Deze toename in ruimte om voor te bereiden was nodig om de 17 raketten en motoren voor te bereiden. Alle raketten waren klaar gemaakt en gekeurd, maar de Spoetnik van Roel Hendriks en de SRP 14 "Mighty X" hadden elektronicaproblemen. De dag eindigde met een diner en een gezellige avond in het nabije "Golden Tulip de Beyaerd" hotel.
Op de vrijdag konden de lanceringen pas na 12 uur beginnen, omdat er een legereenheid aan het schieten was met 81mm mortieren in de ochtend. Deze tijd werd gebruikt om de lanceerplaats in orde te maken en de lanceringen voor te bereiden. Alle vluchtberekeningen moesten overgedaan worden, want de windsterkte was op het randje voor een lanceerdag. Het eerste lanceervenster van drie raketten begon met de Terminal Velocity II van Benjamin Wilkosz. In tegenstelling tot de lancering van de eerste Terminal Velocity tijdens NLD25 op 1 juni 2007 gedroeg de Avalon 8 motor zich nu wel en stuwde de raket naar een hoogte van 2240m. De vlucht ging goed, maar merkwaardig genoeg ontplooide de hoofdparachute op 1200m hoogte. De raket werd vrijwel onbeschadigd teruggevonden. De tweede lancering was die van de Skywalker van Bert Koerts met een AeroTech F25W. Hij vloog goed en alhoewel hij niet dezelfde dag werd teruggevonden, werd hij dat later wel. De derde lancering was die van de SRP 13 "Rockegg" en dat was één van de beste SRP lanceringen van de dag.
Het tweede venster ging van start met de lancering van de AMRAAM 3 van René Hofsteden. De AeroTech I300T had een opvallende blauwe vlam en het was één van de snelst vertrekkende raketten ooit op een NLD. Toen hij teruggebracht werd bleek dat het wederom een gebroken vin had. De prachtig afgewerkte SRP 14 "Mighty X" steeg goed op, maar werd door een windvlaag uit koers geblazen en werd erg instabiel. De zesde lancering was die van de SRP 15 "Menhir" en die vloog erg goed en werd uiteindelijk met een intact ei teruggevonden.
De ingekorte PML D-Region Tomahawk van Pleun Punt was de eerste lancering in het derde venster. De AeroTech J350W motor gaf een spectaculaire geel/oranje vlam en de raket bereikte een hoogte van 1275m. Zijn tweetraps parachutesysteem werkte perfect en na een vlucht volgens het boekje werd de raket onbeschadigd geretourneerd. Hierna was de Zephyr van Team HARD, wat een team is van vijf 6 VWO scholieren van het Carolus Borromeus College uit Helmond en werden begeleid door DARE. De lancering ging goed, maar de raket parachuteerde vroegtijdig terwijl de raket nog steeds omhoog ging. Waarschijnlijk detecteerde zijn R-DAS het hoogste punt te vroeg, waarschijnlijk vanwege de lage hoek waaronder de raket op dat moment vloog. Hij werd echter onbeschadigd teruggevonden. De negende lancering was die van SRP 16 "ERROR" en die vloog goed, maar zijn vluchtbaan was beïnvloed door de wind. Het SRP 16 team had echter geen fout gemaakt bij het maken van de "Error", omdat het netjes landde en het ei later onbeschadigd teruggevonden werd.
Het vierde venster begon met de succesvolle lancering van SRP 21 "Daedalus". Deze werd ook intact teruggevonden. Hierna had de Spoetnik van Roel Hendriks een misfire. SRP 17 "GSM" vloog netjes, nadat het zijn vluchtbaan teruggevonden had na het pakken van een windvlaag bij het verlaten van de lanceertoren. Het signaal voor het uitwerpen van de parachute zou worden geactiveerd met een mobieltje, maar die kreeg geen contact tijdens de afdaling.
De instabiele vlucht van de SRP 18 "Taco" opende het vijfde venster. Vroegtijdig werden de neuskegel met de parachute eraf geploft, maar hij werd relatief onbeschadigd teruggevonden. De volgende lancering was die van de Spoetnik van Roel Hendriks, zonder dat de elektronica aanstond, want die had een storing. Hij vloog goed en na het hoogste punt bereikt te hebben had hij een fortuinlijke horizontale afdaling, waardoor het vrijwel onbeschadigd landde. SRP 19 "KRocket" zou hierna aan de beurt zijn, maar die had een misfire.
De Bumble Bee van Robin Trap trapte het zesde venster af. Zoals alle mollige raketten was de Bumble Bee de hele vlucht goed te volgen. Tijdens de afdaling raakte de parachute in de war, maar toen de hij teruggebracht werd bleek dat alleen de neuskegel (wederom) gebroken was. De motor was een Mark Uitendaal K570. Hierna was de SRP 20"Raket", die vrij snel in de vlucht erg instabiel werd. Ook deze raket daalde horizontaal.
De laatste twee lanceringen waren beide uit de DARE lanceertoren, vanwege de nokjes. De eerste was de Abraham Cabeliau van Bert Koerts. De DM500 motor van Bert Koerts bleek tijdens zijn eerste testvlucht te krachtig voor de raket, omdat de motor de raket in stukken brak tijdens de vlucht. De parachutering functioneerde en alle grote stukken werden teruggevonden. De laatste lancering van de dag (en net binnen de tijdslimiet) was die van de SRP 19 "KRocket" en die vloog goed.
Teruggevonden werden ook de onderste helft van de originele Terminal Velocity, die op 1 juni 2007 op NLD25 was gelanceerd en een SRP-raket van een eerder seizoen. Tijdens het opruimen van de lanceerplaats werden we allemaal verrast door zware regen, hagel en windsnelheden tot wel 120 km/u. Ondanks dat werd na 15 minuten de draad weer snel opgepakt en was alles snel ingepakt.
Terugblikkend was het een geweldige lanceerdag met een recordaantal van 17 raketlanceringen, waar we (net) op tijd mee klaar waren. Het systeem van drie lanceertorens met vier teams van pyrotechnici werkte goed na korte periode van onwennigheid. Echter was het niet altijd duidelijk wie bij welke lanceertoren aan de slag moest. Samenwerking tussen de NAVRO en DARE was wederom goed, wat niet verwonderlijk is met twee gelijkgestemde organisaties.
Dank aan de staf van het ASK 't Harde en alle DARE- en NAVRO-leden voor hun hulp (en het ondergaan van het slechte weer).
Tot ziens op een volgende lanceerdag!
