ASK 't Harde, 2 oktober 2009 - Donderdag 1 oktober was de gebruikelijk voorbereidingsdag. Drie torens werden opgebouwd: de 6 meter en de 3 meter lanceertorens van de NAVRO en de NAVRO motor testbank. Terwijl de voorbereidingen en keuringen van de raketten en hun motoren plaatst vond werden enkele motortesten gedaan door de NAVRO. Dit waren motortesten CMT0901-CMT0903 (CMT0904 werd vrijdag 2 oktober gedaan). Deze testmotor hebben onze Kalinitrox als stuwstof en hebben maar een enkele Bates-grain. De vluchtmotor zal gaan bestaan uit zes grains. CMT0901-CMT0903 waren allemaal gelijk in samenstelling, maar ze hadden steeds een iets smallere keel diameter. Dit was te zien is de resultaten van de testen, want de motordruk steeg gestaagd.
De volgende dag werden we wakker met erg nat weer. Nadat de voorbereidingen gedaan waren werd de laatste motortest gedaan. CMT0904 was een herhaling van CMT0903 van een dag eerder en had dus dezelfde keel. Na iets meer dan 3 seconde brak het veiligheidsmembraan. Dit betekend dat de druk in de motor boven de 8000 kPa (80 Bar) vast gekomen en om de testbank te sparen breekt het veiligheidsmembraan dan, waardoor een tweede, veel grotere keel ontstaat wat de druk in de motor verlaagd. Later werd ontdekt dat de keel niet schoongemaakt was na de vorige steeds en dus waarschijnlijk vol zat met residu van de derde test. Meer informatie is te vinden op de CMT0901-CMT0904 pagina's.
De eerste lancering van de dag was die van de klassieke UFO van Pleun Punt. De vlucht verliep heel goed en de hoogtemeter gaf een maximum hoogte van 80,5 meter door. De rode vlam van de Ceseroni Pro38 H120 Red Lightning was duidelijk te zien. Hierna was de vlucht van de SRP15 "Menhir's". Alhoewel deze afgelopen mei een geslaagde vlucht maakte en daarmee de winnaar was seizoen 2008-2009 van de Scrambled Eggs competitie van DARE, was hij tijdens de vlucht al gauw instabiel. Hij crashte na een wilde vlucht.
Het volgende paar raketten waren het enigszins ergens anders op lijkende "Geinig Jolig Luchtvaartuig Beta" van Fred van Arkel en de Aeolus van langdienend DARE-lid Hein Olthof. Voordat ze echter gelanceerd konden worden was de Aeolus van de lanceertoren gevallen omdat er een nokje afbrak. De raket werd snel veilig gesteld, maar kon deze dag niet meer gerepareerd worden. Hij werd vervangen door The Princess van Olga Motsyk en Bryan Tong Minh. Deze werd gelanceerd nadat het "Geinig Jolig Luchtvaartuig Beta" een misfire had. De vlucht van The Princess was ook erg instabiel en zij crashte ook. Er werd nog een mislukte poging gedaan om de AeroTech H128W van het "Geinig Jolig Luchtvaartuig Beta" te ontsteken. Hiermee eindige de lanceringen van de NAVRO en DARE.
Aan de andere kant van het veld vond nog wel een lancering plaats. Vanwege een jubileumjaar had NERO op het laatste moment de H12 raket gemaakt. De raket had a geweldige vlucht en haalde een hoogte van ongeveer 1200 meter en de parachutering lukte. Gelukkig heeft NERO eindelijk de enkele jaren durende reeks van mislukte parachuteringen gebroken.
Het slechte weer, de dag werd diverse keren onderbroken vanwege de regen, en de mislukte lanceringen zorgde voor een treurige dag. Het hoogte record voor een geslaagde lancering op een NLD lanceerdag van 80,5 meter zal voorlopig niet meer verbroken worden. De 2009 SRP-motor van DARE, die in alle drie DARE raketten zat, bleek erg onbetrouwbaar. Het probleem was waarschijnlijk slecht uitgelijnde Bates grains in de motor. Op de vorige lanceringdag waren veel SRP-raketten ook instabiel, maar dat werd toen toegeschreven aan de hoge windkracht (wat nu niet het geval was). Terugkijkend zouden de meeste met een andere motor toen beter gevlogen hebben.