Deel 4, 13 januari 2005
Door Mark Uitendaal en Leon Krancher

Verwante artikelen:

Waarschuwing: alle verantwoordelijk wordt afgewezen! De inhoud van deze pagina heeft enkel doel te informeren. Probeer geen experimenten na te doen die op deze pagina staan. De NAVRO en de auteur van dit artikel kunnen geen verantwoordelijkheid nemen voor lezers die gebruik maken van dit artikel. Het is in Nederland verboden bij wet om de hier beschreven stuwstof te bezitten als u niet in het bezit bent van een ontheffing op de "Wet Explosieven Civiel Gebruik" (WECG).

Na een hele drukke periode, zijn we verder gegaan met de bouw van de raket. Als eerste hebben we de vinnen aan de motorbuis vastgemaakt. Om de ze goed uit te lijnen op de raket hebben we gebruik gemaakt van een mal.

Benjamin Wilkosz heeft zorgvuldig een retainer (hulpstuk waardoor de motor niet uit de raket valt) gedraaid op zijn draaibank. Dat heeft hij verschrikkelijk goed gedaan! De retainer is gebaseerd o p een snapring en heeft precies de goede diameter zodat het om de motorbuis past. We hebben het vastgelijmd met epoxylijm met een droogtijd van 24 huur.

Het kapje voor de camera is inmiddels ook klaar. Het is gelamineerd met glasvezel/epoxy.

Het kapje is geplaatst over het gat voor het kapje. Dis gat is gemaakt in de onderkant van de rompbuis. Om het mogelijk to maken om wat elektrische kabeltjes te leggen voor de stroomvoorziening van de camera, hebben we een aquariumslangetje in de onderkant van de rompbuis geplakt.

De neuskegel is gemaakt van glasvezel/epoxy. De neuskegel is besteld bij Caveman Rocketry en is gemodificeerd door ons om op de het te verbinden met PVC met 24-uurs epoxylijm.

De glasvezel neuskegel laat radiogolven door, waardoor het de ideale plek is voor onze 10 mW locatiezender.

De locatiezender moet toegankelijk zijn via de odnerkant van de neuskegel. Daarom hebben we een ring onder in de neuskegel gemaakt.

De onderkant van de rompbuis met het camerakapje zal uiteindelijk hierop lijken.

De buitenkant van onze elektronicahouder is ook al gemaakt. De binnenkant zijn we nog mee bezig, maar een foto van het nog niet complete ding staat hieronder.

Een vriend van ons, Floris, heeft het schokkoord op een professionele naaimachine vastgenaaid. De buisvormige nylon die we gebruiken kan een maximum belasting hebben van 25 KN, dat is meer dan 2,5 ton!

Voor we de vinnen gingen lamineren, hebben we de vinnen opgeschuurd om de beste hechting te bereiken.

We hebben een test gedaan met de nylon breekboutjes. Dit is gedaan met een speciale testopstelling met 1,5 gram zwartkruit.

De test was volledig succesvol! Met 1,5 gram zwartkruit kunnen we makkelijk twee breekboutjes breken. De breekboutjes kunnen een statische druk van 250 N aan en dit is dus genoeg om de aërodynamische krachten en de traagheid te weerstaan tijdens de vlucht.

Ook hebben we een motortest gedaan. Dit was niet zo'n succes. Daarom zullen we met het motorontwerp moeten veranderen.

De motor is in een gat in de grond gezet en na verschillende veiligheidscontroles werd hij aangestoken. Waarschijnlijk al een seconde na dat de motor tot leven kwam, explodeerde hij.

We ontdekte de resten van de straalpijp intensief zoeken.

Het veranderde ontwerp van de motor wordt zoals tekening hieronder en we zijn nu de volgende test aan het plannen.

In het veranderde ontwerp zal de straalpijp beter steviger vastzitten. Een soort "C"-ring wordt binnen in gelijmd en ook worden er een paar breekboutjes gebruikt, om de straalpijp niet te laten verschuiven.

Volgende deel: Spectre II, deel 5, 9 juni 2005

Ga naar boven
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com